Emil Kobierzycki
Emil Kobierzycki (4.06.1892.-1963) ksiądz, proboszcz w Szombierkach i Trójcy Świętej w latach 1958-1964. Urodził się we Lwowie. W rodzinnym mieście ukończył gimnazjum i studia teologiczne. W czasie I wojny wywieziony przez Rosjan jako zakładnik do Irkucka, skąd po wybuchu rewolucji bolszewickiej przez Finlandię, Szwecję, Niemcy i Austrię powrócił do Lwowa. Święcenia kapłańskie otrzymał 7.07.1918. Był wikarym w Sokolnikach, kościele Marii Magdaleny we Lwowie, proboszczem w Złoczowie i Brodach, gdzie zastał go wybuch II wojny światowej. Prowadził szeroko zakrojoną akcję charytatywną i przyczynił się do uratowania wielu rodzin żydowskich. W lipcu 1945 r. przybył do Wrocławia skąd został wysłany do Opola, gdzie został referentem do spraw repatriantów i wikariuszem kapitulnym administracji apostolskiej w Opolu. Przyczynił się od ustanowienia sądu Duchownego I instancji i powołania pisma diecezjalnego “Katolik”. W 1956 r. został kuratorem niższego Seminarium duchownego w Gliwicach (MD I 2/732, 34 na 40 w rzędzie 18)
