Jan Ligoń
Jan Ligoń (MD I 6/453, obecnie Szczygieł) (27.12.1851.-19.11.1917.) pisarz ludowy, działacz kulturalny. Pierworodny syn Juliusza Ligonia, kowala-poety z Królewskiej Huty. Reżyser przedstawień amatorskich, współpracował z „Gazetą Górnośląską” i „Katolikiem”, gdzie zamieszczał swe utwory poetyckie. W 1889 r. osiadł najpierw w Chropaczowie, a od 1890 r. na Rozbarku pracując w kopalni Heinitz. Tu powstały jego najpiękniejsze utwory poetyckie „O polska mowo” i „O śląska mowo”.
