Franciszek Studziński, ps. „Kotlina”, „Radwan”, „Rawicz”, „Skawa”, „Skiba”
Franciszek Studziński, ps. „Kotlina”, „Radwan”, „Rawicz”, „Skawa”, „Skiba” (10.10.1893.-23.05.1964.) - pułkownik piechoty Wojska Polskiego, dowódca Okręgu Tarnopolskiego AK, zastępca dowódcy Obszaru Lwowskiego AK, podczas I wojny światowej służył w Legionach Polskich i przeszedł ich cały szlak bojowy, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, po wojnie dowódca batalionu w 25pp, w 1924 r. przeniesiony do KOP, uczestnik kampanii wrześniowej, przedostał się na Węgry, gdzie został internowany, w 1941 aresztowany podczas próby powrotu, uciekł z obozu, od 1941 r. w AK, wydał rozkaz akcji „Burza” w okręgu tarnopolskim, aresztowany przez władze sowieckie i więziony przez NKWD, w 1947 r. trafił do Polski, cały czas pod obserwacją UB, aresztowany w 1952, wyszedł w 1956, po wyjściu z więzienia żył w skrajnie trudnych warunkach. Mieszkał na Grossfeldzie. Ordery i odznaczenia: Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1921), Złoty Krzyż Zasługi (1928), Krzyż Niepodległości (1932), Krzyż Walecznych – czterokrotnie (MD I 6/316, 16 na 46 w rzędzie 12)
